മൌന മൊഴി

ഖല്‍ബുകള്‍
തമ്മിലുരസിയുണ്ടായ തീ നാളമേറ്റ്‌
ആളിക്കത്തിയ
മുളംകാട്ടില്‍ വീണ എന്റെ
വേണു ഗാനവും സ്വപ്ന നിറങ്ങളും
കരിഞ്ഞു പോയി..
സ്വസ്ഥത നഷ്ടപ്പെട്ട
എന്റീയുടല്‍ ജഹന്നമിലെക്കോ
ജന്നത്തിലെക്കോ എന്നറിയാതെ
ഉരുളുന്ന പൂക്കാലത്തിനൊപ്പം
യാന്ത്രികമായി
ചലിച്ചു കൊണ്ടേ യിരിക്കും
എങ്കിലും
ഈ അവസാന വരികളും കുറിച്ച്
ഞാനെന്റെ തൂലിക
മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന
മുളം തണ്ടുകള്‍ക്കിടയിലേക്കെറിയുന്നു ..
ഇവിടെയിനി
പുതിയ വരികള്‍ക്ക് ജന്മമില്ല..
എല്ലാം എരിഞ്ഞടങ്ങിയ
ചിതയില്‍ നിന്നെടുത്ത
ഒരു പിടിയോര്‍മ്മകള്‍
മൂടിക്കെട്ടിയ ഒരു മണ്‍കുംഭം മാത്രം
എനിക്ക് കൂട്ടായിരിക്കും.,
കഫന്‍ പുടയുടെ അഗ്രങ്ങള്‍
ബന്ധിക്കപ്പെടുന്നത് വരെ..